Category: โรคในช่องปาก

เหงือกร่น ปัญหาสุขภาพช่องปาก เกิดจากหลายสาเหตุ อาการเสียวฟัน เลือดออกตามไรฟัน เหงือกบวมแดง มีกลิ่นปาก ฟันโยก การร่นของเหงือกรักษาไม่ได้ ลดความร่นของเหงือก

เหงือกร่น ( Gingival Recession ) คือ ภาวะเหงือกที่ร่นเข้าไปหารากฟัน เกิดจากเนื้อเยื่อเหงือกบริเวณรอบๆฟัน อ่อนแอลงจนทำให้เนื้อของเหงือกนั้นร่นเข้าไปหารากฟัน เหงือกที่ร่นไปเห็นรากฟัน ทำให้เกิดคราบหินปูนลึกถึงรากฟัน เป็นแหล่งสะสมเชื้อแบคทีเรีย จนเกิดฟันผุ โรคนี้ไม่สามารถรักษาให้หายได้ และจะไม่สามารถกลับเป็นเหมือนเดิมได้ แต่หากปล่อยไว้จนเกิดอาการหนักจะทำให้ฟันไม่แข็งแรงและหลุดไปในที่สุด

สาเหตุของเหงือกที่ร่น

สำหรับสาเหตุของการร่อนของเหงือกเกิดได้จากหลายสาเหตุ ซึงสาเหตุของการเกิดโรคนี้ มีสาเหตุสรุป ได้ดังนี้

• การแปรงฟันผิดวิธี
• การไม่ดูแลสุขอนามัยช่องปากที่ไม่ดี
• อุบัติเหตุ การได้รับบาดเจ็บที่เหงือก
• การถ่ายทอดทางพันธุกรรม
• การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนใร่างกาย เช่น สตรีมีครรภ์ และ สตรีวัยหมดประจำเดือน
• การสูบบุหรี่
• การนอนกัดฟัน
• การใส่อุปกรณ์จัดฟันที่ไม่พอดี

อาการของเหงือกร่น

สำหรับอาการเนื้อเหงือกที่ร่น จะแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดที่เหงือก อาการที่สามารถแสดงออกได้ ดังนี้

• มีอาการเสียวฟัน
• มีเลือดออกตามไรฟัน โดยเฉพาะหลังการแปรงฟัน หรือ หลังการใช้ไหมขัดฟัน
• มีอาการบวมแดงที่เหงือก และ เจ็บเหงือก
• มีกลิ่นปาก
• ฟันโยก
• ลักษณะฟันดูยาวกว่าปกติ
• กินอาหารลำบาก อาหารแข็งๆกินแล้วรู้สึกเจ็บฟัน

การรักษาอาการร่นของเหงือก

สำหรับแนวทางการรักษาโรคนี้ คือ การหาสาเหตุของเหงือกที่ร่น แต่การรักษาไม่สามารถทำให้เหงือกที่ร่นกลับมาคืนสภาพเดิมได้ ทำได้เพียงลดการร่นของเหงือก ไม่ให้มากขึ้น และ ป้องกันโรคแทรกซ้อนที่เกิดจากการร่นขิงเหงือก แนวทางการรักษาโรคเหงือกที่ร่น มีดังนี้

• การรักษาการร่นของเหงือกจากการแปรงฟันที่ผิด โดยปรับวิธีการแปรงฟันใหม่ให้เหมาะสม
• การร่นของเหงือกจากโรคปริทันต์ รักษาโดยขูดหินปูนและเกลารากฟัน เพื่อขจัดคราบหินปูนที่เกาะตามฟันออก เพื่อลดอาการอักเสบให้หาย
• การร่นของเหงือกเกิดจากการใส่อุปกรณ์จัดฟันไม่ดี ให้ทันตแพทย์จะปรับอุปกรณ์จัดฟันให้พอดีกับช่องปาก
• สำหรับในกรณีที่เหงือกที่ร่นมีอาการรุนแรง แพทย์อาจใช้การรักษาด้วยการผ่าตัด เช่น การซ่อมแซมกระดูก การปลูกถ่ายเนื้อเยื่อเหงือก

การป้องกันเหงือกร่น

สำหรับการป้องกันการร่นของเหงือก ต้องเริ่มจากการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการดูแลสุขภาพฟันและช่องปาก แนวทางการป้องกันเหงือกที่ร่น มีดังนี้

• เลือกใช้แปรงสีฟันที่มีขนอ่อนนุ่ม
• ตรวจสุขภาพฟันและช่องปาก อย่างน้อยปีละ 2 ครั้
• เลิกสูบบุหรี่

เหงือกร่น ปัญหาสุขภาพช่องปากของผู้สูงวัย อาการเสียวฟัน ฟันโยก มีกลื่นปาก อาจเกิดจากการร่นของเหงือกได้ การรักษาอาการเหงือกที่ร่นทำอย่างไร รักษาเหงือกที่ร่นทำได้ไหม แนวทางการป้องกันเหงือกที่ร่น

แคนดิไดอะซิส ภาวะการติดเชื้อราแคนดิดาเป็นยีสต์ที่พบทั่วไป ติดเชื้อที่ช่องปาก คอหอย หลอดอาหาร และ กระเพาะอาหาร กลุ่มเสี่ยงที่ติดโรค อาการของโรค และ การรักษาโรค

เชื้อชนิดนี้พบได้ตามเยื่อเมือกในอวัยวะต่างๆ เช่น ช่องปาก คอหอย หลอดอาหาร กระเพาะอาหาร อวัยวะเพศหญิง ยีสต์กลุ่มนี้จะไม่ทำให้เกิดโรค แต่ความอับชื้นทำให้ ยีสต์ชนิดนี้มีความรุนแรงจนก่อให้เกิดเป็นโรค โรคแคนดิไดอะซิสพบได้บ่อยเกิดได้ทั่วโลก พบในทุกเพศ ทุกวัย และ พบทารกแรกเกิด และ ผู้สูงอายุ มากที่สุด จากรายงานของโรคพบว่า ร้อยละ 90 ของผู้ติดเชื้อมักติดเชื้อที่คอหอย

สาเหตุของการติดเชื้อแคนดิไดอะซิส

โรคแคนดิไดอะซิสเกิดจากติดเชื้อราช่ือแคนดิดา เป็นเชื้อราที่อยู่ในร่างกายมนุษย์ แต่เชื้อราเกิดการเจริญเติบโตรวดผิดปกติ จนเกิดภาวะภูมิคุ้มกันต้านทานโรคผิดปกติ โดยมักเกิดกับอวัยวะที่มีความชื้นสูง เช่น ช่องคลอด ช่องปาก โรคนี้สามารถแพร่จากคนสู่คน จากการสัมผัสเชื้อโรค และ เชื้อโรคเข้าสู่ร่างกาย

ปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดโรคแคนดิไดอะซิส

สำหรับโอกาสเสี่ยงการเกิดโรคแคนดิไดอะซิส ได้แก่ กลุ่มคนต่างๆเหล่านี้

• ผู้ป่วยที่มีภาวะภูมิต้านทานโรคต่ำ เช่น ผู้ป่วยโรคเบาหวาน โรคเอดส์ เด็กทารก ผู้สูงอายุ สตรีมีครรภ์ เป็นต้น
• กลุ่มคนที่มีอวัยวะเพศอับชื้น
• กลุ่มคนที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่สุขอนามัยไม่ดี
• กลุ่มคนที่ใช้ยาบางประเภทอย่างต่อเนื่อง เช่น ยาปฏิชีวนะ และ ยากลุ่มCorticosteroid
• กลุ่มคนใส่ฟันปลอม

อาการของโรคแคนดิไดอะซิส

สำหรับอาการของโรคแคนดิไดอะซิส สามารถแบ่งอาการของโรค 3 ลักษณะ คือ การติดเชื้อเฉพาะที่ การติดเชื้อในกระแสเลือด และ การติดเชื้อจากการใช้ยาปฏิชีวนะ โดยรายละเอียดของโรคแคนดิไดอะซิส มีดังนี้

• อาการติดเชื้อเฉพาะที่ จะติดเชื้อบริเวณอวัยวะที่มีเยื่อเมือก เช่น ช่องปาก คอหอย หลอดอาหาร ช่องคลอด อวัยวะเพศ โดยอาการของโรคจะแสดงอาการ คือ เกิดเนื้อเยื้อสีขาวข้น ผิวเรียบ เป็นมันเหมือนไขนม รอบๆของเนื้อเยื่อ จะมีลักษณะ แดง เจ็บ แสบ และ คัน  ซึ่งอาการอื่นๆที่พบ คือ เบื่ออาหาร อ่อนเพลีย อาการมักไม่รุนแรง รักษาให้หายได้
• อาการติดเชื้อในกระแสเลือด เกิดเชื้อโรคเข้าสู่กระแสเลืือด ซึ่งภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดมีความรุนแรง อันตรายทำให้เสียชีวิตได้ โดยพบว่ามีการติดเชื้อ ที่หัวใจ สมอง ตับ ไต ร่วมด้วย อาการตอดเชื้อในกระแสเลือด ผู้ป่วยจะแสดงอาการ คือ มีไข้สูง  อ่อนเพลีย อวัยวะต่างๆอักเสบ ปวดตัว อาการเหล่านี้มักพบคนที่มีภูมิคุ้มต้านทานโรคต่ำ
• อาการติดเชื้อจากการใช้ยาปฏิชีวนะ การใช้ยาปฏิชีวนะ ส่งผลเสียต่อร่างกาย ทำให้เชื้อโรคเจริญเติบโตผิดปรกติจนเกิดโรค อาการนี้ขึ้นกับภูมิต้านทานโรคของแต่ละบุคคล

การรักษาโรคแคนดิไดอะซิส

สำหรับแนวทางการรักษาโรคแคนดิไดอะซิส คือ การรักษาที่สาเหตุของการเกิดโรค เช่น การใช้ยาต้านเชื้อรา การหยุดการใช้ยาปฏิชีวนะ รวมถึงการประคับประครองอาการของโรค โดยรายละเอียด ดังนี้

• การใช้ยาต้านเชื้อรา ซึ่งขึ้นอยู่กับความรุนแรงของอาการ และ อาจเป็นการใช้ยาทาเฉพาะที่ ยากิน หรือ ยาฉีด
• สำหรับสาเหตุของโรคจากการใช้ยาปฏิชีวนะ ให้ทำการหยุดการใช้ยาที่เป็นสาเหตุของโรค
• การรักษาโรคด้วยการประคับประคองตามอาการ เช่น การใช้ยาแก้ปวด เพื่อลดอาการปวดจากอวัยวะอักเสบ

การดูแลตนเองสำหรับผู้ป่วยโรคแคนดิไดอะซิส

สำหรับผู้ป่วนโรคแคนดิไดอะซิส ควรมีแนวทางการดูแลตนเอง ดังต่อไปนี้

• ควรปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์อย่างเคร่งครัด
• ควรรักษาสุขอนามัยพื้นฐานให้อยู่ในสภาพที่ดี
• ไม่ควรอยู่ในสถานที่เสี่ยงที่ทำให้เกิดการติดเชื้อโรค

การป้องกันการติดเชื้อโรคแคนดิไดอะซิส

สำหรับการป้องกันโรคแคนดิไดอะซิส มีแนวทางการปฏิบัติตัวดังต่อไปนี้

• ออกกำลังกายและรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพ
• รักษาความสะอาดของอวัยวะที่มีโอกาสติดเชื้อ เช่น อวัยวะเพศ ช่องปาก
• รักษาสุขอนามัยพื้นฐาน
• ไม่ซื้อยาปฏิชีวนะ หรือ ยาสเตียรอยด์ เพื่อใช้เอง

โรคแคนดิไดอะซิส ( Candidiasis ) ภาวะการติดเชื้อแคนดิดา เป็นยีสต์ที่พบได้ทั่วไป ติดเชื้อที่ช่องปาก คอหอย หลอดอาหาร และ กระเพาะอาหาร กลุ่มเสี่ยงที่ติดโรค อาการของโรค และ การรักษาโรค